Selam herkese,
Yaşadığın coğrafyayı, ülkeni, toprağını bırakıp daha önce hiç deneyimlemediğin bir bölgeye gitmek heyecan verici ancak tedirgin edici de…
Üstelik benim gibi ikiz çocukları ve bir köpeği ile tek başına kıta değiştirmeye kalkmak çok kolay verilecek bir karar değildi elbette. Ancak konu çocuklarının daha eşit, medeniyet seviyesi yüksek ve özgür bir ortamda yetişmesi ise çok da zorlanmadım bu kararı verirken.
Eşim ile Avusturalya üzerinde epey kafa yorup sonucunda Kanada'yı seçmemizde biraz da burada bulunan kişilerin olumlu telkinleri etkili oldu. Ben 40 yaşımda iki yıllık üniversite okudum burada. Geçerli bir IELTS belgeniz var ise direkt kolej programlarina kayıt olabiliyorsunuz. Yoksa dil kursu ile bu konuyu halledebilirsiniz. Önceleri dilim yeter mi diye korkmuştum ancak atla deve değil. Hele Türk insanı için gayet kolay bile diyebilirim. Ben okul okuduğum icin çocuklarım ücretsiz devlet okuluna kaydoldular ve eşime çalışma izni çıktı. Şu an okulum bitti ve 3 sene çalışma izni aldım. Çocuklarım liseyi bitirene kadar çalışma iznim var yani, sonrası Allah kerim.
Kanada'nın en büyük iki sorununun iklim koşulları ve çok ağır ilerleyen sağlık sistemi olduğunu söyleyebilirim. Ancak buna rağmen Covid belasını yine de güzel idare ettiler. O kadar olumlu ve güzel şeyler var ki bazı minor sorunları görmüyorsunuz bile. Yaşadığımız yer 350.000 kişilik küçük bir yer Detroit'in dibinde. Yani insanlar haftasonu arabası ile Amerika'ya gidip gelebiliyor, komşumuz :) Doğal güzellik, ağaç ve yeşil insanın ömrünü uzatıyor. O unuttuğumuz nezaket kuralları da cabası…
Özellikle çocuklu aileler icin tavsiye edebileceğim bir yer. Toronto'yu istemedik çünkü büyük şehir karmaşası yetmişti. Günlük yürüyüşler, hayvanlar ve doğa ile iç içe, stressiz, herkesin gerçekten her anlamda özgürce yaşadığı bu multinational ülke şu an için bize iyi geldi.
Sorularınız var ise memnuniyetle cevaplarım.
Selamlar
